Simmermoarn

Wat bistû leaflik, rizende simmermoarn! ’t Opgeande sintsje laket my oan. ’t Hoantsje kraait kûkelû, ’t douke ropt rûkûkû, Ik wol ek sjonge fleurich fan toan.	Wat ben je lieflijk, rijzende zomerochtend! Het opgaande zonnetje lacht me toe. ’t Haantje kraait kukelu, ’t duifje roept roekoekoe, Ik wil ook zingen blij van toon.
Alles wat libbet docht der nou sines bij, Fôltsjes en kealtsjes, hynders en kij. Guoskes dy’t snetterje, skiepkes dy’t bletterje, Lamkes dy’t springe, nuvere blij.	Al wat leeft draagt zijn steentje bij, Veulentjes en kalfjes, paarden en koeien. Ganzen die snateren, schapen die blaten, Lammetjes die springen, wonderlijk blij.
’t Ljurkje yn’e wolken, d’eintsjes yn’t lizich wiet, Moskjes en sweltsjes, elts sjongt syn liet. Earbarren klapperje, ljipkes wjukwapperje, Skries op’e hikke ropt grito-griet.	’t Leeuwerikje in de wolken, eendjes in het water, Mussen en zwaluwen, elk zingt zijn lied. Ooievaars klapperen, kieviten wapperen, De grutto op het hek roept grito-griet.